Rozwiązujemy zadania z chemii na żywo
2 grudnia 2025, 19:00 za 0 dni 0 godz 0 min i 0 sek
Logo gotowinamature.pl

Rodzaje mitów

Dominika Matysiak
14 października 2025
7 min czytania
Rodzaje mitów
Spis treści

Brak nagłówków w treści artykułu

Pradawne opowieści, choć często są postrzegane jako zbiór fantastycznych historii o bogach i herosach, stanowiły dla ówczesnych ludzi pierwszą naukę, historię i kodeks moralny. Na maturze istotna jest nie tylko sama znajomość fabuły, ale przede wszystkim umiejętność klasyfikacji mitów i zrozumienia ich funkcji w kulturze, ponieważ motywy mitologiczne (zwane toposami i archetypami) powracają w literaturze różnych epok.

Jakie są rodzaje mitów?

Różnorodne mity odpowiadają na fundamentalne pytania ludzkości. To właśnie na ich podstawie dokonywany jest podział na kategorie. Zamiast zapamiętywać skomplikowane nazwy, warto skupić się na ich znaczeniu.

  1. Mity kosmogoniczne: opowiadają o tym, jak z pierwotnej pustki wyłonił się świat.
  2. Mity teogoniczne: skupiają się na narodzinach bogów, ustalają boski rodowód, hierarchię i podział władzy.
  3. Mity antropogeniczne: wyjaśniają, skąd wziął się człowiek i jakie jest jego miejsce w boskim świecie.
  4. Mity genealogiczne: koncentrują się na historii i pochodzeniu wielkich rodów, herosów czy plemion, uzasadniając ich wyjątkowy status i związane z nimi klątwy.
  5. Mity eschatologiczne: traktują o końcu świata i wizji życia pośmiertnego (Hades, Charon).

Taka klasyfikacja ułatwia wykorzystanie mitów jako toposów i archetypów w wypracowaniach maturalnych.

Rodzaje mitów i przykłady

Wszystkie wymienione poniżej przykłady znajdują się w obowiązkowej do przeczytania "Mitologii" Jana Parandowskiego, co czyni je idealnymi argumentami na maturze z języka polskiego.

Mit kosmogoniczny

Ten typ mitów to odpowiedź na pytanie, jak powstał świat. Na egzaminie można wykorzystać opowieści o narodzinach świata z Chaosu, z którego wyłonili się pierwsi bogowie i żywioły, takie jak Gaja (Ziemia) oraz Uranos (Niebo). To idealny przykład, aby omówić motyw porządku wychodzącego z pierwotnego chaosu i uporządkowania świata.

Mit teogoniczny

Te mity koncentrują się na rodowodzie i życiu bogów. Opisują, skąd wzięli się poszczególni bogowie i jak ukształtowała się ich hierarchia. Najważniejszym wydarzeniem jest Tytanomachia – epicka, dziesięcioletnia wojna, w której młodzi Olimpijczycy pod wodzą Zeusa pokonali starsze pokolenie Tytanów. Zwycięstwo to jest niezbędne do omówienia motywu walki o władzę i ostatecznego ustanowienia boskiego porządku na Olimpie.

Mit antropogeniczny

Tego rodzaju mity odpowiadają na fundamentalne pytanie o pochodzenie człowieka i jego relację z bogami. Na maturze istotny jest mit o Prometeuszu, który ulepił ludzi z gliny i łez, a następnie, kierowany miłością, podarował im ogień i oszukał bogów. Jest to idealny przykład do omówienia archetypu prometejskiego – wzoru postaci buntownika, który poświęca się dla ludzkości. Dodatkowy przykład to mit o Pandorze: opowieść o pierwszej kobiecie zesłanej jako kara za czyn Prometeusza. Niezbędny do omówienia motywu kobiety jako źródła nieszczęść i puszki jako źródła cierpienia.

Mit genealogiczny

Takie mity skupiają się na historii konkretnych, wielkich rodów, których losy często naznaczone są piętnem lub klątwą. Najważniejszym i najbardziej tragicznym przykładem jest cykl opowieści o rodzie Labdakidów, na którym ciążyło fatum. Historia Edypa, a później jego córki Antygony, jest pomocna przy analizie motywów takich jak klątwa rodowa, przeznaczenie i jego nieuchronność, co jest często omawiane w kontekście dramatu antycznego. Można wykorzystać także mit o Dedalu i Ikarze – historię o ojcu i synu, uciekających z labiryntu. Jest to podstawa archetypu ikaryjskiego (nieposłuszeństwa, pychy, tragicznej śmierci) oraz dedalowego (geniusz, rozsądek).

Mit eschatologiczny

Te mity dotyczą ostatecznego losu świata i życia pośmiertnego. Choć mitologia grecka nie skupia się na apokaliptycznej wizji końca świata, ważne jest zrozumienie wizji Hadesu – królestwa umarłych. Znajomość elementów, takich jak rzeka Styks, przewoźnik Charon czy Sąd nad duszami, pozwala na omówienie motywu podróży w zaświaty, śmierci i sprawiedliwości pośmiertnej, które powracają w literaturze każdej epoki.

Rodzaje mitów i ich funkcje

Znajomość funkcji, jakie pełniły mity w starożytności, pomaga zinterpretować, dlaczego motywy mitologiczne (np. prometejski, ikaryjski, Syzyfa) są tak ważne w późniejszej literaturze. Stanowiły one bowiem uniwersalne narzędzie do  interpretacji rzeczywistości – zarówno duchowej, jak i społecznej.

Funkcja poznawcza (wyjaśnienie)

Mity działały jak pierwotna nauka, zaspokajając podstawową ciekawość człowieka. Dawały proste, ale przekonujące wyjaśnienia dla wszystkich niezrozumiałych zjawisk, których nie dało się racjonalnie wytłumaczyć i w ten sposób porządkowały otaczającą rzeczywistość.

Co tłumaczyły?

Powstawanie burz, trzęsień ziemi, zmian pór roku (mit o Demeter i Persefonie), położenie gwiazd czy funkcjonowanie wulkanów (np. działanie Hefajstosa jako kowala pod Etną).

Funkcja światopoglądowa (wartości i moralność)

Mity to podstawa etyki, dostarczająca ludziom systemu wierzeń i wartości tworzących spójny obraz wszechświata. Ustanawiały zasady moralne, określając relacje między ludźmi i bogami. Pokazywały, co spotyka tych, którzy łamią boskie zakazy.

Co definiowały?

Relacje między ludźmi a bogami, zasady życia religijnego. Określały, co jest dobre, a co złe (pojęcie hybris, czyli kara za skandaliczną pychę, nadmierną pewność siebie, która spotkała np. Ikara, Niobe, Syzyfa, Tantala).

Funkcja sakralna (kult i rytuał)

Mity były scenariuszem dla obrzędów religijnych. Opisywały, jak czcić bogów, kiedy składać ofiary i jak organizować święta. Dostarczały wzorców, na których opierano rytuały i obrzędy ku czci bogów, organizując w ten sposób życie wspólnoty.

Co organizowały?

Uroczystości ku czci Dionizosa (teatr), igrzyska ku czci bogów olimpijskich, czy ceremonie pogrzebowe.

Funkcja społeczna (tożsamość i władza)

Poprzez mity wielkie rody mogły udowodnić swoje boskie pochodzenie, co legitymizowało ich władzę i hierarchię społeczną. Uzasadniały podział ról, obowiązków oraz odmienny status różnych grup społecznych.

Co uzasadniały?

Pochodzenie założycieli Rzymu (Romulus i Remus) jako synów boga Marsa, wyjątkowe prawa arystokracji wywodzącej swój ród od bogów (np. Heraklesa) lub tradycje danego plemienia.

Czy rodzaje mitów pojawiają się na maturze?

Analiza arkuszy maturalnych z ostatnich 5 lat pokazuje, że mitologia służy przede wszystkim jako kontekst do uniwersalnych motywów. Oznacza to, że CKE wymaga opanowania archetypów. W 2024 roku uczniowie musieli odwołać się do mitu o Demeter (mity antropogeniczne/teogoniczne) i porównać jej rozpacz z żalem w "Trenie X" Jana Kochanowskiego. Oba utwory, choć z różnych epok, łączy ten sam archetyp cierpiącej matki. Ta zasada dotyczy wszystkich motywów, a w tym:

  • buntu prometejskiego: znajomość mitu o Prometeuszu (bunt jednostki w imię wyższych wartości) to uniwersalny kontekst do omówienia buntu Konrada z "Dziadów" cz. III czy nawet heroizmu doktora Rieux z "Dżumy".
  • tragicznego wyboru: dylemat Antygony (wybór między prawem boskim a ludzkim) to model, który można wykorzystać do analizy każdego konfliktu tragicznego w literaturze późniejszych epok, od Szekspira po Żeromskiego.

Wniosek jest prosty: to nie fabularne detale, a funkcja mitów stanowi najbardziej uniwersalny argument do wypracowań maturalnych.

Artykuły powiązane